Hüseyin Avni Lifij’in Hayatı
Hüseyin Avni Lifij, simgeci bir yaklaşımla yaptığı lirik resimlerle öne çıkan 1914 Kuşağı ressamlarındandır.
1886 yılında Samsun’da doğan Hüseyin Avni Lifij, 1904 yılında dostluk kurduğu mimar Prost sayesinde Osman Hamdi Bey’le tanışmış ve onun önerisiyle Halife Abdülmecit tarafından Fransa’ya gönderilmiştir.
1909-1912 yılları arasında Paris’te Fernand Cormon’un atölyesinde çalışan Hüseyin Avni Lifij, Türkiye’ye dönmesinin ardından çeşitli okullarda dersler vermiştir. Ayrıca Sanayi-i Nefise Mektebi’ndeki eğitimi yeterli bulmayan bir grup sanatçının oluşturduğu Serbest Resim Atölyesi‘nde Ruhi Arel, Ali Sami Boyar, İbrahim Çallı ve Hikmet Onat gibi önemli sanatçılarla birlikte resim kurslarını yönetmiştir.
Hüseyin Avni Lifij, Birinci Dünya Savaşı yıllarında Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın kurdurttuğu Şişli Atölyesinde çalışarak burada savaş resimleri yapmıştır. 1924 yılında Sanayi-i Nefise Mektebi’nde dersler vermeye başlayan Hüseyin Avni Lifij, 2 Haziran 1927’deki ölümüne değin bu derslerini sürdürmüştür.
Hüseyin Avni Lifij’in Eserleri ve Sanat Anlayışı
Hüseyin Avni Lifij’in Paris’e gitmeden önce izlenimciliğe yaklaşan üslubu, Pariste’ki hocası Cormon’dan ve Avrupa’daki diğer çağdaş akımlardan etkilenmiştir. Cormon’un eğitimi doğrultusunda izlenimci anlayışın ışıklı yüzeylerini ve renk anlayışını benimsemiştir. Nesneleri çizerken doğalarına sadık kalarak gerçekçi bir yaklaşımla çalışan Hüseyin Avni Lifij, aynı zamanda simgeci ressamlardan da etkilendi. Resimlerindeki içe dönük, lirik anlatım, onu 1914 kuşağının diğer ressamlarından ayıran simgeci üslubunun yansımasıdır.
Hüseyin Avni Lijij resimlerinde parlak bir ışık yerine gizemli bir akşamüstü ışığı yeğlemek suretiyle şiirsel bir atmosfer yaratmaya çalışmıştır. Özellikle yağlı boya tablolarında kullandığı kırmızı, turuncu ve sarı tonlarla anlatımını güçlendirmiştir.
Hüseyin Avni Lifij’in başlıca eserleri, İstanbul Resim ve Heykel Müzesinde bulunan Otoportre (1907), Alegori-Savaş (1917), Kadıköy’de Belediye Çalışmaları-Kalkınma, Mezarlık (1920); Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi’nde bulunan Acı (1917)‘dır. Ayrıca çok sayıdaki karakalem çalışmalarından bir bölümü 1984’te Poşadlar adıyla yayımlanmıştır.